The sail is idle, the sailor too...

Вецер заходні, надзей не змані,
Дыхні з гор высокіх, са стэпаў дыхні.
Злайдачыў мой ветразь, веславальніца сьпіць;
О! вецер заходні, хто нас натхніць?
Дуй, дуй!
Гэтак прагну даўно,
А ты адмаўляеш мне ў ласцы сваёй.
Загушкаўся недзе на арэлях між гор,
Адвёўшы свой позірк ад нашых азёр…

Гэтым вершам я апярэджваю, каб ніхто не спакусіўся працытаваць: "Белеет парус одинокий...".
На берагах Антарыё ніхто далібог пра "адзінокага" ня чуў.
Усе дзеткі ў школах Канады вывучаюць на памяць радкі індзеянкі Паўліны Джонсан-Тэкеянўакей:
“The sail is idle, the sailor too...”

http://iv.belaruscanada.com/trlbel_p.john.htm

Ірэна Варабей, очень жаль. Переведите им "Белеет парус одинокий". Они Вам спасибо скажут.

Виктор Атапин, Бялее ветразь самотнай
У смузе мора блакітным!..
Што шукае ён у краіне далёкай?
Што кінуў ён у краю родным?..

Пераклад Белазарам v6.1 без рэдагавання   

Виктор Атапин, Усё ўжо даўно перакладзена да нас. І што? Яны ўсё роўна ўпарта чытаюць "The sail is idle...". Што ж я ім зраблю?...  

Виктор Стрибук (Strybuk),  
Дзякуй, далібог...  

Виктор Атапин, ВЕТРАЗЬ
Бялее ветразь самотнай
У смузе мора блакітным!..
Што шукае ён у краіне далёкай?
Што кінуў ён у краю родным?..

Гуляюць хвалі - вецер свішча,
І шчогла хіліцца і скрыпіць...
Нажаль! ён шчасця не шукае
І не ад шчасця бяжыць!

Пад ім бруя святлей блакіту,
Над ім прамень сонца залатой...
А ён, мяцежны, просіць буры,
Як быццам у бурах ёсць супакой!

Поўны пераклад.

Ірэна Варабей, Я ведаю што перакладзены, але я праверыў магчымасці Белазара. 

Виктор Стрибук (Strybuk), як бы там ні было, але ці ж варта кампутарам вершы перакладаць?
.. ну, можна: атрымалі невершаваны падрадкоўнік. а цяпер трэба над рытмам і рыфмай папрацаваць, над стылістыкай, над гучаннем, над паэтычным вобразам (ён не заўсёды супадае. я б ніколі ў беларускім варыянце не сказала "бялее", хоць чыста граматычна гэта і слушна).
Паэты-перакладчыкі так і працуюць, калі нават і мовы ня ведаюць: ім робяць падрадкоўнік -- і далей: самі-самі-самі...

Я мяркую, Віктар казаў аб перакладзе на ангельскую мову.

Ірэна Варабей, Не трэба смяяцца з Белазара! Я сам вывучаў ўсе прадметы ў школе на беларускай мове. Гэтая праграма добры дапаможнік!  

Виктор Стрибук (Strybuk), Я смяюся не з Белазара. Белазар - цудоўны дапаможнік. Як і ўсе кампутарныя праграмы. Я смяюся над спробай перакладаць творчы працэс на сціплыя плечы кампутара.

Ірэна Варабей, Я думаю мы пайшлі не ў тым накірунку (спрачацца)

Ірэна Варабей, Вялікая дзякуй.Падняла настрой!   

Виктор Стрибук (Strybuk), а мне здаецца, у нас атрымлівацца ня спрэчка, а добрая творчая дыскусія.

Вы сапраўды лічыце, што варыянт Белазара ўжо можна ў кніжку друкаваць?

Я вам патлумачу, дам аналогію. Вось вы апрацавалі ў шопе фотаздымак, тады клікніце на опцыю "захаваць рэжым" (ці як ён там у ім завецца). З наступным фотаздымкам клікайце на гэтую ж опцыю "зрабіць так жа, як папярэдні". І ўсё! Цалкам час захаваеце. Вошкацца ня трэба! Кампутар усё зробіць сам...

Заўсёды, калі ласка!  

Ірэна Варабей, Мабыць так!

 

Ірэна Варабей, Конгениальный перевод.
И конечно, не на белорусский, а может быть и не на английский.

Ірэна Варабей, Я бачу яго як дапаможнік! Так як шмат беларускіх слоў вельмі глыбока ляжаць у мазгу за столькі год русіфікацыі!

Цалкам слушна!
У мяне таксама тузін слоўнікаў на стале ляжыць...
Гэта і ёсць - ..працэсссс....  

Виктор Атапин, Мяркую, тыя, што ёсць -- цудоўныя! -- http://www.mostov.com/sail

Але ім, бачыце, idle sail падавай!...
Уся справа можа палягаць у ментальнасці. Для індзейца idle бліжэй, гэта іхны родны стан. Для іх здольнасць да сузіральнасці - найвышэйшая якасць. Бо яна вядзе да філасафічнасці, да спасціжэння ісціны.
     

А что, индейцы уже по английски и думают и чувствуют? Жаль.

Виктор Атапин, Шкада.
Яны гэта усведамляюць. І намагаюцца вярнуцца ў сваю самабытнасць.

А што да адчуваюць па-ангельску датычна нашага верша... Дык ён жа індзеянкай напісаны. Хоць і па-ангельску. Але і гэта ня можа быць папрокам Паўліне, бо яна белая (англічанка) па маці.

А на их язык перевести?

Виктор Атапин, Вось вы ўпарта думаеце, што яны абавязкава ашалеюць ад Лермантава!
А я думаю, яны яго ўжо прачыталі па-ангельску, і ўражаныя ім роўна столькі ж, як і вы паэзіяй Паўліны Джонсан.

Maybe, maybe...