И смоет всё тот летний дождь...

* * *
Летні дождж, летні дождж…
Змые ўсё, што забыць немагчыма.
Да апошняе кроплі… І ўсё ж –
Зноў глядзіць ён вачыма тваімі.

І кранае сваёй цеплынёй,
Вечаровай, лёгкай, вільготнай.
Бы гуляе няспешна са мной, -
Так няспешна гучаць твае крокі

Усё далей і далей… І ты –
Хутка знікнеш у сініх валошках.
Прападзеш ў каласах залатых,
На далёкіх сцяжынах-дарожках…

Толькі будзе ісці летні дождж.
Так няспынна, павольна, празрыста…
На аблоках малюючы ўсё ж –
Вобраз твой, бездакорны і чысты.

Лето самая пора для творческого прорыва. Пусть это лето станет для вас новой вехой в развитии, а я как обычно буду с нетерпением ждать ваших новых фотографий! Рекомендую!

Женя Рыжов, спасибо огромное и за замечательные слова, и за пожелания!! Только взаимно! :-)